σχεδόν αγάπη

Είναι αυτό το γαμώτο της αποτυχίας.
Αυτό το γαμημένο -ποτέ δεν τα κατάφερα-

Δεν είναι θυμός, όχι θα το διέκρινα.
Παράπονο περισσότερο. Και απορία.

Γιατί όχι εγώ.
Γιατί να μην είναι εύκολο.
Δεν είναι δα και απαίτηση τρομερή
κάποιος μια φορά ξεκάθαρα να σε διεκδικήσει .

Να ακούσεις έστω μια φορά,
Είσαι εσύ. Εσύ και μόνο.

Ίσως να είμαι πολύ περίπλοκη για κάτι τόσο ξεκάθαρο.
Ίσως και να μην το αξίζω.
Βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να προχωράνε


Κι εγώ κολλημένη εκεί σε ένα θολό και ξένο περιβαλλον.
Στο περίπου όλα.
Και σχέσεις και αγάπες και ενδιαφέρον όλα στο σχεδόν.
Σχεδόν μ'αγαπούν, σχεδόν νοιάζονται, σχεδόν προσπαθούν.
Κι εγώ σχεδόν αντιδράω.
Σχεδόν αναπνέω.


Δεν θέλω οι άνθρωποι που αγάπησα αχάριστη να με πούνε.
Ούτε και θέλω προφανώς αισθήματα να πληγώσω.
Μα την αγάπη όλοι μας, την λαχταράμε με το δικό μας χρώμα

Και η δική μου έμεινε δυο αποχρώσεις σκουρότερη.
Να αυτό μου λείπει τελικά
Λίγο λευκό
Να τα ανακατέψω.