Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

How you doin'

Τώρα τελευταία πολλά άτομα του κύκλου μου βιώνουν μια συναισθηματική μετάβαση ή αλλιώς αποφάσισαν ότι έχουν ορμόνες τελοσπάντων οπότε πολλές συζητήσεις μας βασίζονται στις -σωστές κινήσεις- , που θα ρίξουν στα πατώματα το γκομενάκι.

Φίλε άντρα, δυστυχώς για σένα οι εποχές που έριχνες μια με το ρόπαλο και έσερνες στην σπηλιά το θύμα σου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οπότε ήρθε η ώρα να επιστρατεύσεις το μυαλο(?) και την γοητεία σου.
Οι πίπες του στυλ οι γυναίκες είναι ανεξήγητες και δεν μπορείς να τις πιάσεις απο πουθενά είναι πλέον τόσο κλισέ που απορώ πως δεν βαριέσαι να τις λες στα καγκούρια τους φίλους σου ξανά και ξανά μπας και δικαιολογήσεις τις χυλόπιτες σου.
Ακου να δεις τί γινεται.

-Δεν ζούμε στην εποχή μετά την κατοχή. Που σημαίνει οτι η γκόμενα έχει λεφτά να πιεί τον καφέ και το ποτό της , και ποσώς την ενδιαφέρει αν έχεις ανοίξει εσύ τρεις belvedere στο διπλανό τραπέζι. Σταμάτα να στέλνεις σφηνάκια , δεν θα σου κάτσει με 2 τεκίλες εκτός κι αν είσαι ΠΟΛΥ ωραίος.

- είναι βράδυ είσαι έξω παίζει καψούρα και θέλεις σεξ. ΤΕΛΕΙΑ. Το ίδιο και η τύπισσα απέναντι που φοράει μια κορδέλα για φόρεμα και κουνιέται σαν στρίπερ. Άσε τις μαλακίες του στυλ είσαι τοσο όμορφη και ζαχαροπλάστης ήταν ο μπαμπάς σου και εγώ δεν μιλάω ποτε σε κορίτσια είμαι ντροπαλός αλλά εσυ έχεις ένα κατι. Ναι έχει βυζιά και αυτό ειναι που παρατήρησες οπότε άσε τις ρομαντικές σάχλες που ΔΕΝ (και στο υπογράφω) θα σε οδηγήσουν σε μια νύχτα πάθους και πες αυτό που σκέφτεσαι. Μ'αρέσεις.

- Θα μου πεις τώρα εσύ καλά τα λες αλλά αντε πάνε σε μια αγέλη κοριτσιών που έχουν την κατινιά και την κακία στο DNA τους. Σιγά ρε φίλε εδώ δεν φοβόσουν να κάνεις ντουζ σε ένα βρωμερό και τρισάθλιο αποδυτήριο με άλλους 20 κρεμανταλάδες . σύνελθε. Αυτό εκεί κάτω που πιάνεις μην έχεις αμφιβολία αρχίδια είναι. Τίμησε τα και λίγο.


αυτά περι clubbing που ας μην γελιόμαστε τα πράγματα είναι πιο στρωτά. Αν είναι στην παρέα φίλε μου σε συμπονώ , καμμένη είμαι κι εγώ και ξέρω. Εκεί το πράγμα θέλει σχέδιο.

-Αρχικά ρε λουκουμά μίλα της. Είστε μια παρέα 20 ατόμων και συ της λες ένα καλημέρα με το κεφάλι σκυφτό και την ψυχή στα πόδια που λέει και το άσμα. Όσο ωραίος και να είσαι (που δεν είσαι και ο depp) ε άμα δεν μπορείς να ανοίξεις μια συζήτηση αξιοπρεπή άστο. Ξεκίνα με τον καθρέφτη σου, βοηθάει.

- Όλο αυτό το βάζω ζελέ στο μαλλί ξυρίζομαι κόντρα και φοράω πουκαμισιά μπερμπερι είναι απλά αστείο. Βάλε και τον χρυσό σταυρό της νουνάς σου να κρέμεται στο δασύτριχο σου στήθος και πιες και μια σουμάδα στην υγειά μου. Μετά τον φίλο (που καλή ώρα να έχει ο άνθρωπος)  Brad που άφησε μούσι και τον κορόιδευε μέχρι και η jolie το μετροσέξουαλ πέθανε (ζωή να χουμε).
Το μούσι είναι σεξυ όπως επίσης και η φούτερ που βρήκες στο πάτωμα το πρωί.
Δεν λέμε να βρωμάς αλλά μια ταλαιπωρία ένα τώρα ξύπνησα μην μου μιλάτε, ένα φοράω κουστούμια με σταράκια έιναι ότι πιο ερεθιστικό μπορείς να έχεις ως εμφάνιση.
Κι αυτές που λένε οτι δεν τους αρέσει ψέματα λένε.


-Οι ντροπαλοί και συμμαζεμένοι είναι καλοί δεν λέω αλλά ως ένα σημείο. Κάρφωσε την λίγο , κάντην να νιώσει άβολα της αρέσει κι ας το παίζει θιγμένη. Μην είσαι σε όλα ναι σαν σκυλάκι και μάλιστα τσιουάουα. Θα νιώσει ότι μπορεί να σε κάνει ότι θέλει και θα βαρεθεί. Γενικά ρε παιδί μου μίλα. Αυτό που σκέφτεσαι μην προσπαθείς να το ωραιοποιήσεις και να το γλυκουλιάσεις. πες το όπως είναι.


-Ρομαντισμός. Όχι λουλούδια και βραχιολάκια ούτε είσαι τα άστρα και το φως της αυγής. Αυτά τα λέγανε το 60 και πηδούσαν μετά τον γάμο. Πιάστην φίλα την στην μέση του δρόμου έτσι επειδή σου καύλωσε , πες της ένα -έρχομαι- στις 12 το βράδυ αγκάλιασε την επειδή κρυώνει κι ας σου κάνει την δύσκολη, στηλτης στις 2 το βράδυ επειδή δεν σε παίρνει ο ύπνος , πάρτε μια μπύρα απτο περίπτερο και μιληστε για θεούς και δαίμονες μέχρι το πρωί.  Απλά πράγματα ντόμπρα σαν αυτά που κάνανε οι παππούδες μας και είχαν το γκομενάκι ερωτευμένο για 50 χρόνια και βάλε. ΔΕΝ παραδειγματίζεσαι ρε παιδί μου λίγο
.


Κοίτα γενικότερα ματζούνι δεν υπάρχει. Απλά έχουμε κάνει τα πράγματα σύνθετα πολύ και έχουμε βάλει πολλούς παράγοντες που μόνο ξενέρωμα φέρνουν στην τελική. Keep it simple και καλη επιτυχία ;)





Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

Είναι γεγονός ότι ο γυναικείος τρόπος σκέψης δεν έχει καμία επαφή με τον αντρικό και πως αντιλαμβανόμαστε εντελώς διαφορετικά την κάθε κατάσταση.
Οπτική γωνία θα μου πεις αλλά θα σου απαντήσω φίλε μου πως το θέμα είναι ορμονικό.

Ναι βεβαίως όπως το άκουσες. Εμείς οι γυναίκες έχουμε την γνωστή ορμόνη << δραματοποιώ τα πάντα>>.  Κύρια χαρακτηριστικά της είναι oι ζήλιες, οι υστερίες, τα μούτρα σαν να μην υπάρχει αύριο, οι μεγάλες και ατελείωτες σιωπές όπου ο άλλος σπάει κεφάλι να καταλάβει τι σκέφτεσαι και τα γνωστά και αγαπημένα , -κάνε ότι θες-, -αλήθεια δεν με πειράζει- .
Υπάρχει μια έμφυτη τάση να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε και ψυχολογήσουμε μην σου πω τους πάντες στον μάταιο τούτο κόσμο φτάνοντας σε όμορφα και καλοσιδερωμένα συμπεράσματα που προφανώς και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Οι άντρες από την άλλη έχουν την ορμόνη της κότας.
Αγαπημένες λέξεις : φοβάμαι, δεν ξέρω, θέλω χρόνο χώρο, οξυγόνο, με πιέζεις και τα σχετικά.
Δεν μπορούν να ταυτοποιήσουν κανένα άλλο συναίσθημα πλην της ανίας ή της ξενερωσιάς και όλα μα όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα αν μπουν μες το συρτάρι.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που τα έχουν βρει με την λέξη θάρρος και κάνουν αξιόλογες προσπάθειες... τύφλα μεθυσμένοι... ή με τελεσίγραφα.

Θα μου πεις τι σου είναι όμως και αυτή η ζωή χωρίς λίγο μπουρδούκλωμα. Ε φυσικά γιατί αν ξέρεις οτι έχεις κάτι καλό στα χέρια σου και στην ζωή σου εν γένει γιατί να μην το μπερδέψεις ακόμα περισσότερο και να βάλεις και κανα 2,3 8 περιορισμούς στον εαυτό σου να σου βρίσκονται? Έρχεται και εκεί από πάνω η γυναικεία ορμόνη και γαμιέται ο δίας με άντρες να φοβούνται κάθε μορφής οικειότητα και γυναίκες να τα κάνουν περισσότερο πουτάνα με την ανασφάλεια τους.

Και γιατί να πρέπει να κολώνεις ρε φίλε να φιλήσεις κάποιον μην τυχόν λέει και μπλέξουμε παραπάνω. Οτι δεν είμαστε ήδη κουβάρια ας πούμε οπότε ας βάλουμε και άλλο ένα πρόβλημα. Και πόσο χρόνο και χώρο πρέπει να αφήσεις μέχρι να θεωρηθείς μαλάκας και πόσα μούτρα και υστερίες αντέχει ο ανθρώπινος εγκέφαλος?

Γιατί να γίνεται ολόκληρο θέμα το να πάρεις τηλέφωνο ή να βρεθείς να πείς δυο κουβέντες χωρίς να χρειάζεται να σε πιάνει κρίση ειλικρίνειας και θάρρους 1 φορά το εξάμηνο?

Γιατί να προτιμάς να ξενερώνουμε και οι δυο και να σκεφτόμαστε το λίγο ενώ ξέρεις οτι αυτό που έχουμε είναι καλό? Στην τελική ζήσ'το . Δες το που σκατά σε πάει. Κι αν είναι όντως καλό?

Γιατί να περιπλέκουμε τόσο τα πράγματα όταν ζούμε σε μια πραγματικότητα που ήδη πάει να μας τρελάνει? Και τι πάει να πει φοβάμαι ?  Μόνος σου θα φοβάσαι λιγότερο?  Έλα να φοβόμαστε μαζί. Έλα να φρικάρουμε μαζί.

Τι κρίση κι αυτή στις 1 το βράδυ.
 Θα ήθελα να ήσουνα εδώ.
 Να λιώναμε μαζί.
 Αλλά δεν στο λέω μην φρικάρεις .
 Καλός μαλάκας κι εγώ.
Απλά είναι που όλα γίνονται  καλύτερα όταν χτυπάει το θυροτηλέφωνο.





                                             ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ.