Αριθμοί

Τέσσερις τοίχοι
Κι άλλοι τέσσερις μέσα μου, να με κρατάνε να μην πέσω
Να μη διαλυθώ

Και κάπου, ένα παράθυρο ανοιχτό
Να ακούω την ησυχία
Καθώς η βροχή σιγά-σιγά σωπαίνει

Άνθρωπος ένας.

Φώτα κλειστά, παράθυρα ανοιχτά
Κι άνθρωπος, ένας.

Κάνω ένα βήμα, στέκομαι.
Με κρατάνε οι τοίχοι, μην τυχόν και μες την ατυχία δεν αντέξουν
Μα είμαι άνθρωπος ένας, με βήματα μικρά.

Κάνω κι άλλο βήμα.
Μάτια δύο, υγρά
Άνθρωπος ένας
Ζωή μισή

Δε βγαίνουν οι αριθμοί.
Τοίχοι έξι, ή οχτώ.

Κι άνθρωπος, κανένας.