Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Η απόχρωση μιας εβδομάδας

Ημέρα 1.
Χρώμα: λευκό.
Κατάλευκο σαν μια κενή σελίδα, έτοιμη να δεχτεί μια καινούρια ιστορία.
Διαλέγεις χρώματα κι αποχρώσεις.
Τραβάς δειλά μια γραμμή, αχνή, και το χαρτί σου έχει ήδη αρχίσει να παίρνει μορφή.

Ημέρα 2.
χρώμα: πράσινο
Το χρώμα της ελπίδας.
Ελπίδα πως αυτό το κάτι καινούριο θα κρατήσει, θα μεγαλώσει και μαζί με αυτό, θα παρασύρει κι εσένα για να αφήσεις πίσω μια άχρωμη πραγματικότητα. 
2 γραμμές, ίσως κι ένας κύκλος. Τα πάντα άλλωστε συμβαίνουν σε έναν κύκλο.
Άστον όμως μισοτελειωμένο, να συμπληρωθεί αργότερα με μια απόχρωση αλλαγής.

Ημέρα 3.
χρώμα: πορτοκαλί
Εύηχο ,ευδιάθετο, φιλικό προς τον χρήστη.
Πλέον ξεθάρεψες, ταξιδεύεις στην σελίδα σου με σχήματα και φιγούρες γεμίζεις κενά που άφησαν παλιότερα σημάδια. 
Δεν σου είπε ποτέ κανένας αλήθεια, πως κρύβεται τόσο κίτρινο σε αυτό το χρώμα που εμπιστεύτηκες?

Ημέρα 4.
χρώμα: κόκκινο
Έντονο , πλημμυρισμένο από ένταση και πάθος.
Θυμίζει επανάσταση, απαιτεί έντονες γραμμές , τεντωμένες να χαρακώνουν  απ'άκρη σε άκρη το χαρτί σου. Δεν μπορείς να το προσπεράσεις, να μην το παρατηρήσεις. Σε χτυπάει στην αρχή στα μάτια και μετά στην καρδιά.
Το χρώμα της φωτιάς, η δύναμη της θερμότητας.
Πρόσεξε, γιατί οι σελίδες σου είναι φτιαγμένες από εύφλεκτο ''εγώ''.
Και καίγονται τόσο μα τόσο εύκολα.

Ημέρα 5.
Χρώμα: μοβ.
Μελαγχολικό με μια θλίψη για όλα όσα δεν κατάφερες να τελειώσεις.
Πρώτη φορά που κοίταξες τις άχαρες γραμμές σου από μακρυά.
Δεν σου φαίνονται πια γεμάτες νόημα, παρά αλλόκοτα σημάδια.
Μια προσπάθεια να φτιάξεις μια μάσκα , κρύβοντας πίσω απτο χρώμα την θλίψη σου.
Ίσως συμπληρώσεις κι εκείνον τον ατέλειωτο κύκλο, σε μια τελευταία προσπάθεια να σωθείς.

Ημέρα 6.
Χρώμα: γκρι
Αμφίβολο , συμβατικό , το χρώμα της συνήθειας.
Η φαντασία στέρεψε και ξαφνικά τόσο χρώμα πλήγωσε την παγερά αδιάφορη αισθητική σου.
Έμεινε πια λίγος χώρος στο χαρτί σου, και συμπληρώνεις τα κενά με τις γκρίζες μολυβιές σου.
Σαν τις κρύες πόλεις που μάθαμε να διασχίζουμε σκυφτοί.
Σαν την μουντάδα μιας μέρας πριν τις πρώτες ψυχάλες.
Σαν μια σχέση που ξέρεις πως φτάνει στο τέλος της.
Δεν έχει μείνει πια κανένα λευκό σημείο.

Ημέρα 7.
Χρώμα: μαύρο
Γραμμές ασύμμετρες, που σαν θηλιά αγκιστρώνεις  γύρω από τα μοτίβα σου.
Χαράσσεις κάπου κι ένα όνομα.
Σημάδι που θα μείνει.
Αυστηρό.
Πειθαρχημένο.
Συνειδητοποιημένο πέρα για πέρα.
Η ζωγραφιά σου τελείωσε. Παράξενη και ιδιόρρυθμη, με την απόχρωση κάθε συναισθήματος. 
Το ίδιο και η ιστορία .


 







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Και για πες...