Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Για σένα

Για σένα που αγγίζεις τις χορδές της κιθάρας σα να ήταν η πιο όμορφη γυναίκα.

Για σένα που κλείνεις τα μάτια σου όταν τραγουδάς, μην μπει κανένας ανάμεσα σε σένα και την μουσική σου.

Για σένα που ξύπνησες μια φωνή που τόσο καιρό κοιμόταν, για σένα που γεννήθηκαν στίχοι και μελωδίες, που γεννήθηκαν τα δικά μας τραγούδια. Δικά μας. Δες το τι όμορφο που φαίνεται. Κανένας δεν μπορεί να μας το πάρει.

Για σένα που είσαι ρεμπέτης, με μια έννοια που πολλοί ποτέ δε θα καταλάβουν.

Για σένα που νοιάζεσαι πιο πολύ απ' ότι δείχνεις, για σένα που έμαθες επιτέλους τι σημαίνουν οι αγκαλιές.

Για σένα που μαθαίνεις τι σημαίνει να ζεις. Για σένα που δειλά δειλά μαθαίνεις να συγχωρείς τον εαυτό σου.

Για όλα αυτά που έχεις ακόμα να δεις, γιατί δεν τα παράτησες στη μέση.

Για σένα με τα ματωμένα δάχτυλα και τα καθαρά μάτια.

Για σένα που κέρδισες μια φίλη, για μένα που κέρδισα εσένα.

Για μας και όλα αυτά που γίναμε.

Για μας.

Ξέρεις εσύ.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Και για πες...