Άλλο ρήμα

Φοβάμαι το θόρυβο που κάνουν οι μαύρες σκληρές δερμάτινες αρβύλες.

Φοβάμαι τη σιωπή σε ένα πολυσύχναστο δρόμο.

Φοβάμαι τα κατεβασμένα κεφάλια των περαστικών.

Φοβάμαι το σκοτάδι και την κίτρινη λάμπα που τρεμοπαίζει.

Φοβάμαι εκείνο το τεράστιο δέντρο απέναντι από το σπίτι μου που μέρα με τη μέρα μαραζώνει.

Φοβάμαι τα άδεια μου μηνύματα, φοβάμαι όταν το τηλέφωνο χτυπάει.

Φοβάμαι όταν συνηθίζω, φοβάμαι όταν αλλάζω. Φοβάμαι σε κάθε μου "γιατί".

Φοβάμαι το φόβο, την ελπίδα, το χθες, το σήμερα, τη ζωή, τον έρωτα, τις κοφτές ανάσες, τα μεγάλα λόγια, τις φωνές, τη βία, την σιωπή, τα ύψη, εμένα, εσένα, το μαζί, την ελπίδα, την ελπίδα.

Φοβάμαι την ελπίδα.

Φοβάμαι, γιατί ποτέ κανένας δε μου έμαθε να βάζω άλλο ρήμα μπροστά από τις λέξεις.