Από μικρούς τα παραμύθια μας κάνουν πλύση εγκεφάλου πως αυτό που δίνει νόημα στην ζωή και λύση στα προβλήματα είναι μια ρομαντική ιστορία αγάπης που ξεπερνάει όλα τα εμπόδια και συμπληρώνει το ανασφαλή και ανολοκλήρωτο μέχρι τότε εγώ μας.
Το άσπρο άλογο και ο γενναίος ιππότης φιγουράρει σε όλες τις παιδικές κοριτσίστικες ζωγραφιές και η λέξη πρίγκιπας ταυτίζεται με τον ιδανικό άντρα.
-Τελικά αυτό περιμένουμε όλοι. τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο ή το 600άρι ενοίκιο . Και τί παίρνουμε τελικά?
Έναν βάτραχο.
Περιμένουμε λοιπόν. Περιμένουμε την τέλεια ζωή με ένα όμορφο σπίτι με κήπο και χρωματιστά παράθυρα, που θα έχει μέσα την οικογένεια του Βιτάμ που θα τρώει τρισευτυχισμένη στο ,ως δια μαγείας στρωμένο από το χάραμα τραπέζι τους..
Περιμένουμε την ιδανική αγάπη με το χάπι εντ και τον πρίγκιπα που θα σκοτώσει τον δράκο.
Είναι όντως απλά απόηχος των παιδικών μας αντιλήψεων? Η μια καραμέλα που μας έχουν πείσει πως πρέπει να μασάμε για να γίνουμε ευτυχισμένοι. Και αν ψάχνεις συνέχεια το ''τέλειο'' πως είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν θα το χάσεις στην προσπάθεια σου να βρεις κατι... καλύτερο?
Η αλήθεια είναι πως το να ψάχνεις την ευτυχία μέσα απο βιβλία και ταινίες , εκτός του ότι σου δημιουργεί το απόλυτο αίσθημα του ανικανοποίητου , σε εμποδίζει και απο το να διακρίνεις την ομορφιά του ασυνήθιστου. Αυτό που μας κάνει όλους να διαφέρουμε και δημιουργεί όλη αυτή την πανέμορφη ποικιλία και πολυχρωμία.
-Ξέρεις όμως ποιο είναι το καλό με έναν βάτραχο?
Οτι μπορεί πάντα να μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα αν υπάρξει λίγη μαγεία.
Και η μαγεία είμαστε εμείς. Είναι αυτό το κάτι που διακρίνουμε στους άλλους ανθρώπους και μας φέρνει τόσο κοντά ή μακρυά τους. Είναι αυτό το ελάττωμα που έχουμε μάθει να αγαπάμε ή εκείνο το σημάδι που σταματήσαμε να κρύβουμε και το αποδεχτήκαμε, τα ξεσπάσματα και οι φωνές μας που μάθανε οι φίλοι μας να υπομένουν.
Μην ψάχνεις το τέλειο , θα χαθείς. Άλλωστε αυτό που μας δένει με κάποιον περισσότερο από κάθε μορφή τελειότητας, είναι αυτό το μικρό ψεγάδι, αυτό το ελάττωμα που δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρίς να το αγαπάμε.
Το άσπρο άλογο και ο γενναίος ιππότης φιγουράρει σε όλες τις παιδικές κοριτσίστικες ζωγραφιές και η λέξη πρίγκιπας ταυτίζεται με τον ιδανικό άντρα.
-Τελικά αυτό περιμένουμε όλοι. τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο ή το 600άρι ενοίκιο . Και τί παίρνουμε τελικά?
Έναν βάτραχο.
Περιμένουμε λοιπόν. Περιμένουμε την τέλεια ζωή με ένα όμορφο σπίτι με κήπο και χρωματιστά παράθυρα, που θα έχει μέσα την οικογένεια του Βιτάμ που θα τρώει τρισευτυχισμένη στο ,ως δια μαγείας στρωμένο από το χάραμα τραπέζι τους..
Περιμένουμε την ιδανική αγάπη με το χάπι εντ και τον πρίγκιπα που θα σκοτώσει τον δράκο.
Είναι όντως απλά απόηχος των παιδικών μας αντιλήψεων? Η μια καραμέλα που μας έχουν πείσει πως πρέπει να μασάμε για να γίνουμε ευτυχισμένοι. Και αν ψάχνεις συνέχεια το ''τέλειο'' πως είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν θα το χάσεις στην προσπάθεια σου να βρεις κατι... καλύτερο?
Η αλήθεια είναι πως το να ψάχνεις την ευτυχία μέσα απο βιβλία και ταινίες , εκτός του ότι σου δημιουργεί το απόλυτο αίσθημα του ανικανοποίητου , σε εμποδίζει και απο το να διακρίνεις την ομορφιά του ασυνήθιστου. Αυτό που μας κάνει όλους να διαφέρουμε και δημιουργεί όλη αυτή την πανέμορφη ποικιλία και πολυχρωμία.
-Ξέρεις όμως ποιο είναι το καλό με έναν βάτραχο?
Οτι μπορεί πάντα να μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα αν υπάρξει λίγη μαγεία.
Και η μαγεία είμαστε εμείς. Είναι αυτό το κάτι που διακρίνουμε στους άλλους ανθρώπους και μας φέρνει τόσο κοντά ή μακρυά τους. Είναι αυτό το ελάττωμα που έχουμε μάθει να αγαπάμε ή εκείνο το σημάδι που σταματήσαμε να κρύβουμε και το αποδεχτήκαμε, τα ξεσπάσματα και οι φωνές μας που μάθανε οι φίλοι μας να υπομένουν.
Μην ψάχνεις το τέλειο , θα χαθείς. Άλλωστε αυτό που μας δένει με κάποιον περισσότερο από κάθε μορφή τελειότητας, είναι αυτό το μικρό ψεγάδι, αυτό το ελάττωμα που δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρίς να το αγαπάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Και για πες...